หากใครบางคนให้เราบรรยาย
ความรักในพยางค์เดียว
ในสมองไม่ทันคิดเลย
ก็เอ่ยออกไปมันคือชื่อเธอ
คือสิ่งเดียวที่ฉันแน่ใจ
คล้ายกับคำถามฉันชื่ออะไร
ไปที่ไหนฉันก็ตอบไปเหมือนๆ กัน
หากใครบางคนให้เราบรรยาย
ความงามในพยางค์เดียว
ในสมองไม่ทันคิดเลย
ก็เอ่ยออกไปมันคือชื่อเธอ
คือสิ่งเดียวที่ฉันแน่ใจ
คล้ายกับคำถามเธอชื่ออะไร
คนที่ให้โดยไม่ต้องขอและให้ฉันรอ
เราเดินไปบนภูเขาอันยาวไกล
ในตอนเช้าที่เรานั่งอยู่
ที่ตรงนั้นมีน้ำค้าง
แม้เหน็บหนาวยังมีสายตาให้มอง
ดวงตานั้นช่างอุ่น
เราเดินไปในทะเลที่มีปลา
ในตานั้นยังมีแสงสีทอง
ตาคู่นั้นทำให้ฉันมีชีวิตไม่มีน้ำตาอีกเลย
เพราะเธอนั้นคงอยู่
แต่ความจริงที่เราต้องเจอ
มากเกินบรรยายในเพลงๆ นึง
กับบทเพลงที่ฟังดูกว้างไกล
มันกับถูกเขียนในห้องน้อยๆ
คำสุดท้ายที่จะพูดไป
ให้เป็นความลับเพียงเราที่รู้
เราเดินไปบนภูเขาอันยาวไกล
ในตอนเช้าที่เรานั่งอยู่
ที่ตรงนั้นมีน้ำค้าง
แม้เหน็บหนาวยังมีสายตาให้มอง
ดวงตานั้นช่างอุ่น
เราเดินไปในทะเลที่มีปลา
ในตานั้นยังมีแสงสีทอง
ตาคู่นั้นทำให้ฉันมีชีวิตไม่มีน้ำตาอีกเลย
เพราะเธอนั้นคงอยู่